Chirurgia Stomatologiczna

Usunięcie zęba jest koniecznością w sytuacjach, gdy nie mamy już możliwości skutecznego leczenia a pozostawienie zęba mogłoby zagrażać zdrowiu pacjenta lub powodować poważne powikłania. W naszej poradni dążymy do zachowania naturalnych zębów tak długo, jak to możliwe, dlatego ekstrakcja jest traktowana jako ostateczność.

Usunięcie zęba jest konieczne w bardzo zaawansowanej próchnicy. Poważne urazy mechaniczne, np. złamanie korzenia lub korony poniżej linii dziąseł, które uniemożliwiają odbudowę protetyczną również zmuszają nas do ekstrakcji. Do usunięcia zęba skłania także zaawansowana choroba przyzębia (paradontoza), która powoduje rozchwianie zębów i utratę podparcia kostnego.

W naszej poradni leczymy bez bólu. W przypadku bardziej skomplikowanych ekstrakcji, takich jak usuwanie zatrzymanych ósemek czy zębów trzonowych, stosujemy znieczulenie komputerowe. Wykorzystujemy Dentapen – szwajcarski system do bezprzewodowych znieczuleń komputerowych, umożliwiający swobodne wykonanie znieczulenia stomatologicznego. Znieczulenie jest podawane bardzo wolno, dzięki czemu minimalizujemy ból pojawiający się w trakcie tradycyjnego (szybkiego) podawania znieczulenia.

Proces rekonwalescencji po usunięciu zęba w naszej poradni, a zwłaszcza zęba mądrości (ósemki), trwa różnie w zależności od stopnia skomplikowania zabiegu i indywidualnych cech pacjenta.

Wstępne gojenie rany po ekstrakcji zęba trwa zwykle od 7 do 10 dni. W przypadku usunięcia ósemek zatrzymanych proces ten może się wydłużyć nawet do około miesiąca ze względu na bardziej rozległą interwencję chirurgiczną i trudniejsze warunki gojenia. Pełne zagojenie, obejmujące odbudowę tkanek kostnych w miejscu usunięcia zęba, może trwać do pół roku. To długi proces, który nie wpływa już jednak znacząco na komfort życia pacjenta.

Ortodonta zleca usunięcie zdrowego aby zapewnić prawidłowe leczenia ortodontyczne. Najczęściej mamy do czynienia z brakiem miejsca w łuku zębowym. Gdy zęby są mocno stłoczone i nie mieszczą się prawidłowo, usunięcie ósemek pozwala zrobić miejsce, by pozostałe mogły się prawidłowo ustawić. Usunięcie ósemek może być konieczne, gdy inne metody leczenia nie pozwalają na uzyskanie prawidłowego zgryzu i estetyki uśmiechu

Dodatkowo zatrzymane lub wyrzynające się ósemki często powodują uciążliwy ból, stany zapalne, a także przesuwanie się innych zębów, dlatego ich usunięcie bywa zalecane nawet gdy są zdrowe.

Pozostawienie fragmentów zęba w dziąśle (zwłaszcza korzeni), niesie ze sobą szereg zagrożeń zdrowotnych:

• Stan zapalny i zakażenie – fragment korzenia może stać się źródłem przewlekłego zapalenia tkanek okołowierzchołkowych, co objawia się bólem, obrzękiem dziąsła, zaczerwienieniem, tkliwością oraz powstawaniem przetok ropnych. Nieleczony stan zapalny może się rozprzestrzenić na sąsiednie tkanki jamy ustnej
• Degradacja kości i tkanek otaczających – pozostawiony korzeń może prowadzić do stopniowej utraty kości szczęki lub żuchwy, co utrudnia późniejszą odbudowę protetyczną, np. implantację.
• Ból i dyskomfort – fragmenty zęba mogą powodować przewlekły ból, uczucie rozpierania w dziąśle oraz trudności podczas jedzenia, szczególnie twardych pokarmów.
• Ryzyko rozprzestrzenienia infekcji w organizmie – bakterie z zakażonego fragmentu mogą przedostawać się do krwiobiegu, prowadząc do poważnych powikłań ogólnoustrojowych, takich jak zapalenie wsierdzia czy infekcje nerek.
• Utrudnione gojenie rany po ekstrakcji – pozostawione ciała obce (np. fragmenty korzeni, wypełnienia, narzędzia) mogą powodować przedłużone gojenie, powstawanie ropni i stanów zapalnych wymagających dodatkowego leczenia chirurgicznego zębów.

Chirurg stomatolog diagnozuje obecność pozostawionych fragmentów zębowych w tkankach przede wszystkim za pomocą badań obrazowych, które umożliwiają nieinwazyjną wizualizację struktur kostnych i tkanek miękkich w okolicy zęba.

Najczęściej stosowane metody diagnozujące pozostawione fragmenty zębowe w tkankach:

• Dwuwymiarowe zdjęcia rentgenowskie (RTG) – podstawowe narzędzie, które pozwala wykryć fragmenty korzeni oraz zmiany zapalne w kości wokół zęba. Choć mają ograniczoną czułość i mogą nie pokazywać wszystkich szczegółów, są szeroko dostępne i użyteczne w kontroli długoterminowej
• Tomografia komputerowa stożkowa (CBCT) – bardziej zaawansowana technika obrazowania 3D, która pozwala na precyzyjne określenie położenia fragmentów zęba, ich relacji do ważnych struktur anatomicznych oraz ocenę stanu tkanek kostnych.

Podcięcie wędzidełka języka jest konieczne w sytuacjach, gdy jego nieprawidłowa budowa lub zbyt krótkie/napięte wędzidełko powoduje problemy funkcjonalne lub zdrowotne. Do najpopularniejszych wskazań należą:

• Ograniczona ruchomość języka – niemożność wysuwania języka do przodu, uniesienia go ku górze, co wpływa na mowę i funkcje jamy ustnej.
• Wady wymowy – problemy z artykulacją głosek wymagających uniesienia języka (np. „r”, „sz”, „cz”) oraz seplenienie międzyzębowe.

Z kolei podcięcie wędzidełka wargi górnej zalecamy w przypadkach:

• Wad zgryzu i diastemy – zbyt napięte wędzidełko wargi górnej może powodować przerwę między górnymi jedynkami (diastemę) oraz recesje dziąseł.
• Problemów z aparatem ortodontycznym – krótki wędzidełko może utrudniać leczenie ortodontyczne i wymagać podcięcia.

Zabiegi w obrębie wędzidełek wykonujemy z wykorzystaniem technologii laserowej, co umożliwia ich przeprowadzenie w sposób bezkrwawy i praktycznie bezbolesny. Użycie lasera znacznie przyspiesza proces regeneracji, który zazwyczaj przebiega bez dolegliwości bólowych.

Zabiegi na przyzębiu mogą powodować ból, jednak jego natężenie i czas trwania zależą od rodzaju i zakresu przeprowadzonego zabiegu oraz indywidualnej wrażliwości pacjenta. Zazwyczaj ból po zabiegach periodontologicznych jest umiarkowany i dobrze kontrolowany dzięki zastosowaniu znieczulenia miejscowego oraz odpowiedniej terapii przeciwbólowej. W trakcie zabiegu stosuje się znieczulenie miejscowe, które skutecznie eliminuje ból.

Zabiegi na przyzębiu wykonujemy z wykorzystaniem technologii laserowej, co umożliwia ich przeprowadzenie w sposób bezkrwawy i praktycznie bezbolesny. Użycie lasera znacznie przyspiesza proces regeneracji, który zazwyczaj przebiega bez dolegliwości bólowych.

Choroby przyzębia, takie jak zapalenie dziąseł czy paradontoza, często prowadzą do cofania się dziąseł, co optycznie wydłuża zęby i powoduje ich nierównomierne odsłonięcie. Zabiegi periodontologiczne, takie jak skaling, korekta dziąseł czy leczenie chirurgiczne, przywracają naturalny kontur dziąseł, poprawiają proporcje zębów i eliminują zaczerwienienie czy opuchliznę. Efekt? Uśmiech wygląda zdrowiej, świeżo i bardziej symetrycznie.

Zdrowe przyzębie to nie tylko kwestia jamy ustnej – przewlekłe stany zapalne mogą wpływać na cały organizm, zwiększając ryzyko powikłań w przebiegu m.in. chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy czy powikłań ciążowych. Regularne zabiegi profilaktyczne i lecznicze to inwestycja w  zdrowie całego ciała, nie tylko zębów.